Σάββατο 24 Μαΐου 2014

Οἱ καθηγητὲς Τσελεγγίδης καὶ Σιάσος γιὰ τὸ Τμῆμα Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στὴν Θεολογικὴ σχολὴ τοῦ ΑΠΘ


ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ
Οἱ καθηγητὲς τοῦ τμήματος Θεολογίας τοῦ ΑΠΘ κ. Τσελεγγίδης Δημήτριος καὶ κ. Σιάσος Λάμπρος καταθέτουν τὶς σκέψεις καὶ τὶς ἐνστάσεις τους γιὰ τὴν δημιουργία τοῦ Τμήματος Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ.
 http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2014/03/blog-post_5029.html

Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Διάκριση μαθητή του 4ου Δημοτικού Σχολείου Γιαννιτσών στο Μαθηματικό Διαγωνισμό Καγκουρώ 2014

 

Διάκριση μαθητή του 4ου Δημοτικού Σχολείου Γιαννιτσών στο Μαθηματικό Διαγωνισμό Καγκουρώ 2014

Ο μαθητής του Β΄2 του 4ου Δημοτικού Σχολείου Γιαννιτσών, Κυριάκος Μαρταβαλτζής, διακρίθηκε στον Πανελλήνιο Μαθηματικό Διαγωνισμό Καγκουρό του 2014
Οι διακριθέντες μαθητές και μαθήτριες του διαγωνισμού του 2014 μόλις ανακοινώθηκαν! Για να δείτε τη λίστα με τα ονόματα κάντε κλικ εδώ:
Διακριθέντες 2014.
Ο επόμενος διαγωνισμός Καγκουρό θα διεξαχθεί το Μάρτιο του 2015.
 http://www.kangaroo.gr/

"Ἐπιστολὴ τοῦ π. Σεραφείμ Ρόουζ στοὺς γονεῖς του"

(Στὶς 14 Ἰουνίου τοῦ 1964, μία ἑβδομάδα ἀφότου κατέθεσε τὴ διπλωματική του ἐργασία, ὁ π. Σεραφείμ Ρόουζ ἔγραψε στοὺς γονεῖς του αὐτὸ τὸ γράμμα μὲ σκοπὸ νὰ τοὺς ἐξηγήσει τοὺς λόγους γιὰ τὸ σχέδιό του)
«Ἀγαπητοὶ γονεῖς,
Εἶναι μία καυτὴ μέρα - γιὰ τὸ Σὰν Φρανσίσκο μοιάζει πολὺ μὲ καλοκαίρι. Κατάφερα νὰ τελειώσω τὴν μεταπτυχιακὴ ἐργασία μου καὶ τὴν παρέδωσα τελικὰ τὴν προηγούμενη Παρασκευή, ἀλλὰ συνήθως γιὰ κάποιο λόγο δὲ στέλνουν τοὺς βαθμοὺς πρὶν ἀπὸ τὸ Σεπτέμβριο. Ἀσχολοῦμαι ἀκόμα μὲ τὰ κινέζικα, βοηθάω τὸν Κινέζο πρώην καθηγητή μου [Τζὶ-Μὶνγκ Σιὲν] νὰ μεταφράσει ἕνα ἄρθρο (ἀπὸ τὰ κινέζικα) μὲ θέμα τὴν κινέζικη φιλοσοφία, γιὰ ἕνα περιοδικὸ φιλοσοφίας. Ἢ ὑποκρισία τοῦ ἀκαδημαϊκοῦ κόσμου δὲν ὑπῆρξε ποτὲ τόσο ἀπροκάλυπτη ὅσο στὴν περίπτωσή του. Ὁ καθηγητής μου γνωρίζει περισσότερα γιὰ τὴν κινέζικη φιλοσοφία, ἀπὸ ὁποιονδήποτε ἄλλο στὴν χώρα καὶ ἔχει σπουδάσει δίπλα σὲ ἀληθινοὺς φιλοσόφους καὶ σοφοὺς στὴν Κίνα.

Ὅμως δὲν μπορεῖ νὰ βρεῖ δουλειὰ σὲ κανένα ἀμερικανικὸ πανεπιστήμιο, ἐπειδὴ δὲν εἶναι πτυχιοῦχος ἀμερικανικοῦ πανεπιστημίου καὶ ἐπειδὴ δὲν ἀναλώνεται σὲ δημόσιες σχέσεις - μὲ δύο λόγια, ἐπειδὴ παραεῖναι τίμιος ἄνθρωπος!
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι στὴν ἀρχὴ ἐπέλεξα τὴν ἀκαδημαϊκὴ ζωή, διότι ὁ Θεός μοῦ ἔδωσε ἕνα μυαλὸ γιὰ νὰ Τὸν ὑπηρετῶ καὶ ὁ ἀκαδημαϊκὸς κόσμος εἶναι ὁ κατεξοχὴν χῶρος στὸν ὁποῖον ὑποτίθεται ὅτι χρησιμοποιεῖται τὸ ἀνθρώπινο μυαλό. Ὅμως πλέον, μετὰ ἀπὸ ὀκτὼ ἢ ἐννέα χρόνια στὰ πανεπιστήμια, ξέρω καλὰ τί γίνεται ἐκεῖ. Λίγοι ἐκτιμοῦν καὶ σέβονται τὸ μυαλὸ καὶ αὐτοὶ εἶναι καθηγητὲς τῆς «παλιᾶς σχολῆς», οἱ ὁποῖοι σύντομα θὰ ἐκλείψουν.
Γιὰ τοὺς ὑπόλοιπους εἶναι ζήτημα ἐξασφάλισης χρημάτων καὶ μιᾶς σταθερῆς θέσης στὴν ζωὴ - χρησιμοποιοῦν τὸ μυαλὸ σὰν ἕνα εἶδος παιχνιδιοῦ, κάνουν ἔξυπνα τρὶκ μὲ τὸ μυαλὸ καὶ πληρώνονται γι' αὐτὸ ὅπως οἱ κλόουν στὸν τσίρκο. Στὶς μέρες μας ἔχει ἐκλείψει ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ἡ ἀγάπη γιὰ τὴν ἀλήθεια καὶ αὐτοὶ ποὺ διαθέτουν μυαλό, πρέπει νὰ ἐκπορνεύουν αὐτὸ τὸ τάλαντό τους γιὰ νὰ τὰ βγάζουν πέρα. Ἐγὼ δὲν μπορῶ νὰ κάνω κάτι τέτοιο, διότι ἡ ἀγάπη μου γιὰ τὴν ἀλήθεια εἶναι πολὺ μεγάλη. Γιὰ μένα ἡ ἀκαδημαϊκὴ σταδιοδρομία εἶναι ἁπλῶς μία δουλειὰ δὲν πρόκειται νὰ γίνω δοῦλος σ' αὐτήν. Δὲν ὑπηρετῶ τὸ Θεὸ στὸν ἀκαδημαϊκὸ κόσμο, ἁπλῶς κερδίζω τὸν ἐπιούσιο. Ἂν πρόκειται νὰ ὑπηρετήσω τὸ Θεὸ σ' αὐτὸν τὸν κόσμο καὶ ν' ἀποφύγω ἔτσι νὰ κάνω τὴ ζωή μου μία πλήρη ἀποτυχία, θὰ πρέπει νὰ τὸ κάνω ἐκτὸς τῶν ἀκαδημαϊκῶν κύκλων.
Ἔχω ἀποταμιεύσει ἕνα μικρὸ ποσὸν καὶ ἐλπίζω νὰ κερδίσω λίγα χρήματα ἀκόμα μὲ καμιὰ δουλίτσα. Πιστεύω ὅτι θὰ τὰ βγάλω πέρα οἰκονομικὰ γιὰ ἕνα χρόνο, κάνοντας αὐτὸ ποὺ ὑπαγορεύει ἡ συνείδησή μου: νὰ γράψω ἕνα βιβλίο γιὰ τὴν πνευματικὴ κατάσταση τοῦ ἀνθρώπου σήμερα - θέμα γιὰ τὸ ὁποῖο, μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ, γνωρίζω ὁρισμένα πράγματα. Τὸ βιβλίο μᾶλλον δὲν θὰ πουλήσει καθότι οἱ ἄνθρωποι δὲν θέλουν νὰ θυμοῦνται τὰ πράγματα ποὺ ἔχω νὰ τοὺς πῶ· προτιμοῦν νὰ βγάζουν χρήματα, παρὰ νὰ λατρεύουν τὸ Θεό.
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι αὐτὴ ἡ γενιὰ εἶναι μπερδεμένη. Τὸ μόνο πρόβλημα μὲ μένα εἶναι ὅτι δὲν εἶμαι μπερδεμένος καὶ γνωρίζω πολὺ καλὰ ποιὸ εἶναι τὸ καθῆκον τοῦ ἀνθρώπου: νὰ λατρεύει τὸ Θεὸ καὶ τὸν Υἱό Του καὶ νὰ προετοιμάζεται γιὰ τὴ ζωὴ στὸν ἐπερχόμενο κόσμο ὄχι νὰ ζεῖ ἄνετα κι εὐτυχισμένα σ' αὐτὸν τὸν κόσμο ἐκμεταλλευόμενος τὸν συνάνθρωπό του καὶ ξεχνώντας τὸ Θεὸ καὶ τὴ Βασιλεία Του.
Ἂν ὁ Χριστὸς ἐρχόταν σήμερα σ' αὐτὸν τὸν κόσμο, ξέρετε τί θὰ Τοῦ συνέβαινε; Θὰ Τὸν ἔκλειναν σὲ ψυχιατρεῖο καὶ θὰ Τὸν ὑπέβαλαν σὲ ψυχοθεραπεία καὶ τὸ ἴδιο θὰ ἔκαναν στοὺς ἁγίους Του. Ὁ κόσμος θὰ Τὸν σταύρωνε σήμερα ἀκριβῶς ὅπως τὸ ἔπραξε πρὶν ἀπὸ δύο χιλιάδες χρόνια, διότι ὁ κόσμος δὲν ἔχει μάθει τίποτα πέρα ἀπὸ τὸ νὰ κατεργάζεται ἀκόμη δολιότερες μορφὲς ὑποκρισίας.
Καὶ τί θὰ συνέβαινε ἂν σὲ κάποια ἀπὸ τὶς τάξεις μου στὸν πανεπιστήμιο, ἔλεγα στοὺς φοιτητές μου ὅτι ὅλη ἡ μόρφωση τοῦ κόσμου εἶναι ἀσήμαντη, συγκρινόμενη μὲ τὸ καθῆκον μας νὰ λατρεύσουμε τὸ Θεό, ν' ἀποδεχτοῦμε τὸ Θεάνθρωπο ὁ Ὁποῖος πέθανε γιὰ τὶς δικές μας ἁμαρτίες καὶ νὰ προετοιμαστοῦμε γιὰ τὴ ζωὴ στὸν ἐπερχόμενο κόσμο; Τὸ πιθανότερο εἶναι ὅτι θὰ γελοῦσαν σὲ βάρος μου καὶ φυσικὰ οἱ ὑπεύθυνοι τοῦ πανεπιστημίου, ἂν τὸ μάθαιναν, θὰ μὲ ἀπέλυαν - διότι εἶναι ἀντίθετο μὲ τὸ νόμο τὸ νὰ κηρύσσει κάποιος τὴν Ἀλήθεια στὰ πανεπιστήμιά μας. Λέμε ὅτι ζοῦμε σὲ χριστιανικὴ κοινωνία, ἀλλὰ αὐτὸν δὲν ἰσχύει. Ζοῦμε σὲ μία κοινωνία πιὸ εἰδωλολατρικὴ καὶ πιὸ ἐχθρικὴ πρὸς τὸ Χριστό, ἀπὸ ἐκείνη στὴν ὁποία ὁ ἴδιος γεννήθηκε. Πρόσφατα ἕνας καθολικὸς Ἱερέας, στὸν Πανεπιστήμιο τῆς Καλιφόρνια στὸν Λὸς Ἄντζελες, τόλμησε νὰ πεῖ ὅτι τὸ πανεπιστήμιο εἶχε παγανιστικὴ ἀτμόσφαιρα καὶ οἱ ἰθύνοντες τοῦ πανεπιστημίου τὸν χαρακτήρισαν «φανατικὸ» καὶ «παράφρονα». Ἔλεγε τὴν ἀλήθεια ἀλλὰ οἱ ἄνθρωποι μισοῦν τὴν ἀλήθεια καὶ γι' αὐτὸν εὐχαρίστως θὰ ξανασταύρωναν τὸ Χριστὸ ἄν ἐρχόταν ἀνάμεσά τους.
Εἶμαι Χριστιανὸς καὶ θὰ προσπαθήσω νὰ εἶμαι ἕνας ἔντιμος Χριστιανός. Ὁ Χριστὸς εἶπε νὰ χαρίσουμε ὅλα μας τὰ χρήματα καὶ νὰ Τὸν ἀκολουθήσουμε. Ἐγὼ ἀπέχω πολὺ ἀπ’ αὐτόν. Ὅμως θὰ προσπαθήσω νὰ μὴ βγάζω παραπάνω χρήματα ἀπ’ ὅσα χρειάζομαι γιὰ νὰ ζήσω. Ἂν τὸ καταφέρω, ἐργαζόμενος ἕνα ἢ δύο χρόνια κάθε φορὰ σὲ κάποιο πανεπιστήμιο, τότε ἐντάξει. Τὸν ὑπόλοιπο καιρὸ ὅμως σκοπεύω νὰ ὑπηρετήσω τὸ Θεὸ μὲ τὰ τάλαντα ποὺ Ἐκεῖνος μοῦ ἔδωσε. Φέτος ἔχω τὴν εὐκαιρία νὰ τὸ κάνω καὶ θὰ τὸ κάνω. Ὁ καθηγητής μου [ὁ Μποῦντμπεργκ] ὁ ὁποῖος εἶναι Ρῶσος, (ἡ ἀγάπη γιὰ τὸ Θεὸ μοιάζει νὰ εἶναι πιὸ βαθιὰ ριζωμένη στοὺς Ρώσους παρὰ σὲ ἄλλους λαούς), δὲν προσπάθησε νὰ μὲ ἐμποδίσει νὰ ἐγκαταλείψω γιὰ ἕνα χρόνο τὸν ἀκαδημαϊκὸ κόσμο- γνωρίζει πολὺ καλὰ ὅτι ἡ ἀγάπη γιὰ τὴν ἀλήθεια καὶ γιὰ τὸ θεὸ εἶναι ἀπείρως πιὸ σημαντικὴ ἀπ’ τὴν ἀγάπη γιὰ τὴν ἀσφάλεια, τὰ χρήματα, τὴ φήμη.
Μπορῶ μόνο νὰ ἀκολουθήσω τὴ συνείδησή μου. Δὲν μπορῶ νὰ κοροϊδέψω τὸν ἑαυτό μου. Ξέρω ὅτι κάνω τὸ σωστό. Ἂν αὐτὸ ποὺ κάνω μοιάζει ἀνόητο στὰ μάτια τοῦ κόσμου, μπορῶ μόνο νὰ ἀπαντήσω μὲ τὰ λόγια τοῦ ἀποστόλου Παύλου: ὅλη ἡ σοφία αὐτοῦ τοῦ κόσμου, δὲν εἶναι παρὰ μωρία στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ εἶναι κάτι ποὺ ξεχνᾶμε πολὺ εὔκολα.
Πρέπει ὅμως νὰ ἐπιστρέψω στὸν κινέζικο κείμενο ποὺ μεταφράζω. Τοὺς χαιρετισμούς μου στὴν Ἀϊλήν.
Μὲ ἀγάπη,
Εὐγένιος
----------------------------------------------------------------
πηγή: Αγία Ζώνη
 http://paterikakeimena.blogspot.gr/2014/05/blog-post.html#more

Κυριακή 11 Μαΐου 2014

ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΑ

ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΑ
Ακούν οι ηγέτες μας;
Του Φώτη Μιχαήλ

Η 15η Μαΐου ορίστηκε από τον Ο.Η.Ε. ως ''Παγκόσμια Ημέρα της Οικογένειας''.
Το ερώτημα, όμως, είναι: Για ποια Οικογένεια μιλάμε; Για την οικογένεια που ξέραμε μέχρι χθες ή για την ''οικογένεια'', έτσι όπως μας την πλασάρουν σήμερα στα σχολικά προγράμματα και τα ΜΜΕ;
Γεγονός πάντως είναι ότι, τον τελευταίο καιρό, η παραδοσιακή ελληνική οικογένεια δέχθηκε λυσσαλέες και αλλεπάλληλες επιθέσεις από τους εχθρούς μας. Οι απόγονοι του Καρλομάγνου, σε συνεργασία πάντοτε με τους ''δικούς μας'' Εφιάλτες και Νενέκους, δεν έπαψαν ούτε στιγμή να την πολεμάνε.
Η Ορθοδοξία, που είναι η πνευματική θωράκιση αυτής της οικογένειας, τους κάθεται πολύ βαριά στο στομάχι, και κάνουνε ό, τι μπορούν, για να την βγάλουνε κι αυτήν από την μέση.
Το δήλωσε, άλλωστε, πριν από λίγες ημέρες, εντελώς απροκάλυπτα, και ο υπουργός των εξωτερικών της Σουηδίας Κάρλ Μπίλντ.
Η Ορθοδοξία, είπε ο ευρωπαίος αξιωματούχος, αποτελεί απειλή για τον δυτικό πολιτισμό!
Ναι, κύριε, για έναν πολιτισμό σαν και τον δικό σας, με οικογένειες πνιγμένες μέσα στην ηθική εξαθλίωση και παραδομένες στην αποκτήνωση του ανθρώπου και τον πνευματικό του αφανισμό, όντως η Ορθοδοξία συνιστά εμπόδιο, και μάλιστα μέγα.
Γι' αυτό βαλθήκατε να μας ξεκάνετε; Και προπαντός, γι' αυτό βάλατε στο μάτι τον θεσμό της πατροπαράδοτης Ελληνικής Οικογένειας, και πασχίζετε, με νόμους και προγράμματα εκπαιδευτικά, να τον αφανίσετε;

15η Μαΐου, ''Παγκόσμια Ημέρα της Οικογένειας''.
Να, λοιπόν, μια καλή ευκαιρία για αυτοκριτική, αλλά και για αποφάσεις.
Για αποφάσεις, που να στοχεύουν στην διαφύλαξη της Ελληνορθόδοξης Οικογένειας, της μόνης ελπίδας, για την αποτροπή της δημογραφικής μας συρρίκνωσης.
Της οικογένειας του φιλότιμου, των πολλών παιδιών, της φιλοπατρίας, του σεβασμού στα ιερά και τα όσια. Της οικογένειας, που γέννησε ευεργέτες της οικουμένης, που ανέδειξε αγίους και ήρωες.
Φτάνει πια τόση δυσωδία και τόση ανηθικότητα, που μας προσφέρεται, εν ονόματι τάχα του ευρωπαϊκού μας προσανατολισμού.
Τι έχουμε να ζηλέψουμε, άλλωστε, από τα ξεπεσμένα πρότυπα της σύγχρονης ευρωπαϊκής ''οικογένειας'';
Τον φιλοτομαρισμό των γονέων; Την καταθλιπτική μοναξιά της λεγόμενης μονογονεϊκής οικογένειας; Την στειρότητα των ιδίου φύλλου ''ζευγαριών'';  
Σε τι να μιμηθούμε τα εισαγόμενα πρότυπα και να εγκαταλείψουμε τις δικές μας οικογενειακές σταθερές;
Μήπως στο ξεχαρβάλωμα της συζυγίας; Στην αποϊεροποίηση του θεσμού του γάμου; Στην ανυποληψία της πολυτεκνίας; Στην νομιμοποίηση της δολοφονίας των αγέννητων παιδιών;

Εάν ο Σουηδός υπουργός, στην δήλωσή του, εννοούσε ως Δυτικό Πολιτισμό την έκφυλη αυτή εκδοχή του, τότε συμφωνούμε απόλυτα μαζί του.
Διότι, πράγματι, η Ορθοδοξία, και κατ' επέκταση ο Τρόπος της Ρωμιοσύνης, είναι το κύριο ανάχωμα στην επέλαση αυτής της πολιτισμικής οπισθοδρόμησης. Απόδειξη ότι η Ελληνορθόδοξη Οικογένεια είναι η μόνη, που εξακολουθεί και αντιστέκεται στα πρωτόγονα και παρακμιακά οικογενειακά πρότυπα, που μας έρχονται από την Δύση.
Και πώς αντιστέκεται; Αντιστέκεται πρώτα απ' όλα με την πολυτεκνία και έπειτα με την προσήλωσή της στις αρετές και τις αξίες της φυλής μας.
Ας μη γελιόμαστε: Με οικογένειες τύπου τηλεοπτικού ευτελισμού -του ενός παιδιού, του ενός γονέα, των ομόφυλων ''γονέων''- είμαστε καταδικασμένοι, ως Έλληνες, να χαθούμε, δυστυχώς, μια για πάντα.
Με δείκτες γεννητικότητας της τάξεως του 0,9%, οι στατιστικές μάς δίνουνε ζωή, ως Έθνος, το πολύ εξήντα χρόνια!

15η Μαΐου, ''Παγκόσμια Ημέρα της Οικογένειας''.
Αφορμή για όλους μας να αναλογισθούμε τις ευθύνες, που μας αναλογούν, πάνω στο κορυφαίο εθνικό μας πρόβλημα, που δεν είναι άλλο από το δημογραφικό.
Ευκαιρία, προεκλογικώς, να απαντήσουν -έστω και για μια φορά- οι πολιτικοί μας (δήμαρχοι, περιφερειάρχες και βουλευτές) στα αγωνιώδη ερωτήματα όλων των Ελλήνων και ιδιαίτερα των αγέννητων:
-Τι κάνετε, για να στηρίξετε τον θεσμό της Οικογένειας;
-Τι κάνετε, για να σωθούν από τις εκτρώσεις 300.000 παιδιά τον χρόνο;
-Τι κάνετε, για να ανατρέψετε τα στατιστικά δημογραφικά δεδομένα;
-Τι κάνετε, για να σωθεί η Ελλάδα μας από τον δημογραφικό αφανισμό;
-Δεν βλέπετε ότι το Έθνος μας, σε λίγα χρόνια, χάνεται;

_____________________________________________
ΠΗΓΕΣ:
1.  http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2013/02/blog-post_3257.html#more
2.  http://www.dimokratianews.gr/content/12058/%
3.  http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_25/04/2004_1017
4.  http://ardin-rixi.gr/archives/7032
5.  http://impantokratoros.gr/24E30B7B.el.aspx


Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

Δυό ξένοι με καημό για την γλώσσα μας (π. Θωμάς Βαμβίνης)

ΑΝ-ΕΠΙΚΑΙΡΑ
Θά καταγράψουμε δύο περιπτώσεις ξένων πού κάνουν ἕναν, μᾶλλον μοναχικό ἀγώνα γιά τήν γλώσσα μας, τήν ὁποία οἱ νεοέλληνες δέν δείχνουμε νά ἐκτιμοῦμε ὅσο πρέπει. Ὁ ἕνας εἶναι Νιγηριανός ὀδοντίατρος καί ὁ ἄλλος Βρετανός καθηγητής Νέων Ἑλληνικῶν στό Κέμπριτζ.

Πρίν ἀπό λίγο καιρό κυκλοφόρησε στό διαδίκτυο ἡ εἴδηση ὅτι ὁ Νιγηριανός ὀδοντίατρος Σάμ Τσέκγουοζ ἄνοιξε στήν Νέα Ὑορκη ἕνα ἑλληνικό βιβλιοπωλεῖο, μέ στόχο νά διαφυλάξη τήν ἑλληνική γλώσσα καί νά μυήση σέ αὐτήν καί τήν λογοτεχνία της τούς Ἀμερικανούς.
Ὁ Σάμ Τσέκγουοζ σπούδασε στήν Θεσσαλονίκη, ἔχει πολλούς φίλους στήν Ἑλλάδα καί ἔχει ἀγαπήσει τήν ἑλληνική γραμματεία. Σέ συνέντευξή του εἶπε τό πόσο στενοχωρήθηκε κάποτε, ὅταν δυό ἀμερικανίδες φοιτήτριες τοῦ ζήτησαν Παπαδιαμάντη στά ἀγγλικά, ἀλλά δέν εἶχε νά τίς προμηθεύση.
Ἐκτός ἀπό τό βιβλιοπωλεῖο προσπαθεῖ νά προωθήση τήν ἑλληνική γλώσσα προσφέροντας μαθήματα ἐκμαθήσεώς της δωρεάν, ἐνῶ ἐπιδιώκει νά πείση τούς Ἕλληνες ὁμογενεῖς νά διδάσκουν στά παιδιά τους τήν γλώσσα ἀπό τήν ὁποία ὅλες οἱ ὑπόλοιπες δανείστηκαν λέξεις. Στενοχωρεῖται ὅμως γιατί ἡ νεολαία τῶν ὁμογενῶν δέν ξέρει πολλά γιά τήν ἑλληνική γλώσσα καί τά βιβλία.

Ὁ Βρετανός Ντέϊβιντ Χόλτον, συνταξιοῦχος πλέον καθηγητής τοῦ Κέμπριτζ, χτυπᾶ πόρτες προκειμένου νά βρῆ χρηματοδότες, ὥστε ἡ ἕδρα τῶν Νέων Ἑλληνικῶν πού κατεῖχε νά μήν κλείση. Σέ συνέντευξή του στήν Καθημερινή (16-2-2014) εἶπε:

«Χτύπησα πολλές πόρτες ἀναζητώντας χρηματοδότη, ἀλλά δέν ἄνοιξε καμμία. Σέ περιπτώσεις ἰσχυρῶν οἰκονομικά ἱδρυμάτων, τό ἐπιχείρημα ἦταν ὅτι δέν μποροῦν νά μᾶς δώσουν χρήματα, καθώς διοχετεύουν τούς πόρους τους γιά νά καλύψουν ἐπιτακτικές ἀνάγκες τοῦ πάσχοντος ἀπό τήν κρίση ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ. Τό σέβομαι». Τόνισε ὅμως ὅτι ἡ πλούσια ἑλληνική ἐφοπλιστική κοινότητα τοῦ Λονδίνου «ἄν τό ἑλληνικό κράτος ἀναλάμβανε νά συντονίση μιά προσπάθεια, τά μέλη της θά ἔδιναν χρήματα», διότι θέλουν, ἔστω σέ συμβολικό ἐπίπεδο, τήν συμμετοχή τῶν ἑλληνικῶν ἀρχῶν, ἐπειδή «οἱ δωρητές θέλουν νά ξέρουν ὅτι ἔχουν τή στήριξη τοῦ κράτους καί ὄχι τήν ἀδιαφορία του».


Ὁ ἄρτος χρειάζεται, ἀλλά δέν ἀρκεῖ


Ἡ ἀδιαφορία γιά τήν γλώσσα δέν εἶναι ἕνα στενά ἑλληνικό φαινόμενο. Εἶναι σύμπτωμα τῆς γενικευμένης οἰκονομικῆς καί πολιτιστικῆς κρίσης. Ὁ κ. Χόλτον εἶπε:

«Οἱ ἀνθρωπιστικές σπουδές ἔχουν δυστυχῶς ἀπολέσει τήν λάμψη τους. Οἱ νέοι στρέφονται σέ ἀντικείμενα σπουδῶν πού θά τούς ἐξασφαλίσουν πιό γρήγορα ἐργασία».

Χωρίς τόν ἀναγκαῖο στηρικτικό ἄρτο ὁ νοῦς καθίσταται «ἀφιλόλογος». Δυστυχῶς, ὅμως, ὁ μονοδιάστατος προσανατολισμός στήν ἐξοικονόμηση τοῦ ἄρτου, ἄλλοτε ἐξ ἀνάγκης καί ἄλλοτε ἀπό πρακτική οἰκονομίστικη σκέψη, ρίχνει τούς νέους ἀνθρώπους σέ βαθιά πολιτιστική κρίση, ἕνας δείκτης τῆς ὁποίας εἶναι ἡ παραθεώρηση τῶν ἀνθρωπιστικῶν σπουδῶν.

Στίς μέρες μας εἶναι ἐπίκαιρη ἡ προτροπή τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, πού ἤθελε τά παιδιά νά μαθαίνουν ἑλληνικά, ὄχι μόνο γιά νά ἀποκτοῦν μιά ἀνθρωπιστική καλλιέργεια, ἀλλά γιατί μέ αὐτά ἀνοιγόταν ἡ Ἐκκλησία. Μέ τήν ἀνάγνωση τῶν ἱερῶν κειμένων πλουτιζόταν ὁ νοῦς τῶν παιδιῶν μέ νοήματα φωτεινά, πού ἄνοιγαν τήν καρδιά τους στήν Χάρη τοῦ Θεοῦ.

Ἄλλωστε, δέν πρέπει νά ξεχνᾶμε ὅτι «οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος».






(Πηγή: parembasis.gr)